Isu yang sering diperkatakan, terutamanya, sejak Mac 2008 adalah hakisan dan cabaran terhadap “hak Melayu”. Cabaran serta hakisan terhadap “hak melayu” ini ditonjolkan sebagai datang daripada kumpulan bukan Melayu dan yang seangkatannya iaitu “Melayu liberal”.

Benarkah hak Melayu dicabar dan terhakis? Hak yang mana? Oleh siapa dan bagaimana ia berlaku, jika ianya berlaku?

Atau adakah semua ini dongeng orang politik yang mahu memperalatkan orang Melayu untuk melanjutkan karier politik mereka?

Ketuanan Melayu

Konsep “ketuanan Melayu” hari ini sudah menjadi celaru dengan pelbagai takrif dan fahaman oleh pelbagai pihak. Pada amnya, yang dimaksudkan ialah dominasi orang Melayu di dalam medan politik.

Kalau dominasi orang Melayu dalam politik yang dimaksudkan sebagai “ketuanan Melayu”, ia bukan sahaja TIDAK terhakis, tetapi menjadi lebih kuat. Dalam tahun 2009, jumlah penduduk diMalaysia dianggarkan seramai 28.3 juta. Hakikatnya ialah orang Melayu menjadi majoriti Negara ini dan dianggarkan akan menjadi hampir 66% dalam 10 tahun nanti. Kalau di masukkan sekali bumiputera, kemungkinan angkanya ialah hampir 70%. Melayu campur bumiputera memang majoriti. Apa implikasinya?

Pertamanya ialah, merekalah yang akan menjadi penentu utama dalam menentukan budaya politik serta halatuju politik dalam Negara ini. Perkara ini jelas sejak Merdeka di mana di dalam Alliance Party dan kemudiannya Barisan Nasional, di mana parti politik dominan ialah UMNO – iaitu parti Melayu. Parti politik yang kedua terbesar yang menjadi Pembangkang juga didominasi oleh Melayu dengan PAS.

Pemain utama di dalam politik nasional sentiasa orang Melayu dan dari perspektif ini, ungkapan ketuanan Melayu ialah satu slogan kosong orang politik untuk memperalatkan orang Melayu.

The main players in national politics have always been Malays and hence, from this perspective, the issue of ketuanan Melayu is a mere slogan, a tool for the politicians to manipulate the Malays.

Begitu juga kalau kita lihat sejak penubuhan UMNO baru dan Semangat 46, politik orang Melayu semakin matang di mana mereka sudah berani untuk mengasingkan diri daripada UMNO. Saya katakan matang kerana di dalam arena politik, orang Melayu sudah berani untuk mencuba pendekatan selain daripada pendekatan UMNO (pertamanya ialah dengan dengan penubuhan PAS).

Hari ini, kita lihat orang-orang Melayu berada di dalam hampir semua parti-parti politik – UMNO, PAS, DAP, PKR dan lain-lain. Orang Melayu seolah-olah “tuan” atau pemimpin di dalam arena politik. Zaman di mana orang Melayu hanya bergantung kepada UMNO sudah berlalu. Di dalam politik, orang-orang Melayu mempunyai kepelbagaian pandangan dan kaedah untuk berkhidmat kepada Negara atau memperjuangkan suatu isu. Saya percaya trend ini akan meningkat. Maka isu “ketuanan Melayu” dalam konteks ini tidak berasas dan sudah tidak lagi relevan kerana sememangnya orang Melayulah yang mendominasi arena politik dan akan terus mendominasi arena politik.

Realiti terpaksa diakur

Saya percaya orang bukan Melayu juga telah menerima hakikat ini (realiti terpaksa diakur) dan kita akan sampai pada satu keadaan di mana mereka akan melihat kepada parti-parti politik yang boleh bersikap adil dan saksama kepada semua rakyat Malaysia tanpa melihat kepada keturunan atau darjat.

Begitu juga dengan orang Melayu sendiri. Mereka telah lihat apa yang berlaku didalam Negara ini sejak merdeka – 52 tahun! Siapa yang telah kaya-raya, siapa yang masih miskin, kawasan mana yang dibangunkan, kawasan mana yang masih mundur, siapa yang rasuah, siapa yang menindas dan sebagainya, jelas dilihat.

Saya juga percaya ramai orang-orang Melayu yang miskin tidak percaya bahawa kemiskinan mereka adalah akibat “perampasan” kedudukan “tuan” mereka oleh orang bukan Melayu. Mereka masih miskin kerana kegagalan polisi untuk menangani kemisikinan. Begitu juga dengan Melayu yang berada didalam tahap pendapatan rendah mahupun kelas menengah yang mengempas pulas mencari rezeki. Mereka sedar bahawa peluang mencari rezeki yang semakin sempit bukan ekoran orang bukan Melayu yang merancang untuk merampas hak pekerjaan mereka. Ia adalah ekoran polisi ekonomi yang tidak mantap, tidak menyeluruh serta tidak bersifat jangka panjang.

Saya tertarik dengan Kota Baru di mana terdapat banyak kedai-kedai rakyat tempatan yang berniaga. Ekonomi tempatan masih tidak dirogol oleh multi-national corporations seperti Tesco, Jusco, Ikea dan sebagainya. Oleh yang demikian, rakyat tempatan Kelantan masih boleh mencari rezeki secara terhormat, serta industri tempatan boleh berkembang. Kebajikan rakyat tempatan didahulukan dan bukannya “keuntugan tersembunyi” oleh pihak memberi kelulusan, yang juga terdiri daripada orang Melayu elitis.

Di dalam perhimpunan mengenai “ketuanan Melayu” yang pernah dan akan dianjurkan oleh pihak politik (ada yang berselindung disebalik NGO), berapa ramai di antara lebih kurang 14,000,000 Melayu di Malaysia ini yang hadir dan mengambil bahagian? 20,000? 10,000? 5,000? Kalau 30,000 pun itu baru merupakan 0.2% jumlah penduduk Melayu! Kalau 100,000 pun, itu baru 0.7% daripada jumlah penduduk Melayu di Negara ini. Inilah permainan politik licik dimana “orang Melayu” diperalatkan oleh politikus Melayu untuk melanjutkan karier politik mereka atau mengalihkan perhatian dari isu-isu sebenar yang dihadapi oleh semua Rakyat, termasuk orang Melayu.

Inilah keadaan sebenarnya dan beberapa kerat di dalam arena politik dan beberapa kerat orang di Bandar terperangkap dengan politik permainan ini. Tujuannya hanyalah politik dan tidak berkaitan dengan kebajikan orang Melayu amnya.

Salam.

  • Akan datang: Hak Melayu Terhakis? (Bahagian 2) – Benarkah Perkara 153 Perlembagaan tercabar?

Pada asalnya diterbitkan di Rapera dan diterbitkan semula dengan izin.


Jabar tries to walk with God. He has been active in advancing social, national unity and human rights issues for years. He wears many hats and is ever willing to work with any group that promotes the general...

7 replies on “Hak Melayu Terhakis? (Bhgn 1)”

  1. I feel very worried when i see people freely refer to Malay Rights (as in Art 153 of the Constitution).
    Mana ada?
    Actually NOTHING is mentioed about Malay Rights in the entire Constitution. None whatever.
    The nearest item is the Special Position of the Malays (and after Malaysia, the natives of Sabah and Sarawak were included).
    Yes, special position; not right.
    There is a world of difference between Right and Position.
    A right is something to do with justice, moral,a claim or privilege in the legal sense.
    A positionis is about a place, predicament, condition, footing or posture with little legal implication, but more of practice or understanding.
    Thus, if you talk of Malay Right in the Constitution, you are only dreaming, in a wishful thinking.

  2. Tapi sayangnya,ada segelintir org mly tak sedar yg mrk dari dulu pun bertuan bgs asing,dari siam,belanda sepanyol,british dan jepun,ha klu bkn usa mng ww2,mngk skrg kita masih sebut arigato daripada terima kasih,bodoh pny manusia

  3. Guys,

    there is no such thing as this "ketuanan melayu". No offence Lord Atkin, but for me, i don't prefer the idea of Malay rights as well. whoever put effort on such issue, they should earn the rewards. still, your points is damn right on this ketuanan issue. who are they to claim ownership? malay and non malay had been living and fighting for the same cause all this while, that is to earn 1 decent living. that's all. sama-sama cari makan ma..

  4. I totally agree with the writer on this subject of 'malay rights'. The malay rights along with every other citizens rights are guranteed in the Federal Constitution. Exactly, it's the bankrupt politicians who are busy meddling with the term 'malay rights' being under attack. The Number 1 bankrupt politician in the world found only in Malaysia is the one and the only 'FROG' from Kelantan no other the IBRAHIM SON OF ALI. Some 'stupid' or for personal reasons NGO's have misused their organisations for the benefit of this 'frog'. So this 'frog' is exactly pissing on these NGO leaders heads for his own personal ajenda without some of these NGO leaders realising that they have been pissed upon . Now, Who gave the rights to leaders of CUEPACS and GPMS to misuse these organisations in the narrow minded organisations like PERKASA founded by the 'frog'.Instead of fighting for workers rights, CUEPACS has turned itself into a narrow-minded facisist organisations. GPMS instead of standing for educational policies and student rights has been turned into a racisist organisation by 1MAMAK trying to be more malay then the original malay.

    Malays today are very smart people but the UMNO and UMNO linked NGO's are trying to paint them as stupid people who need UMNO representation or otherwise these malays would be 'sold-out' by other races. The best part is the Malays know that UMNO and it's NGO's are trying to sell them out for their own ajenda. Thats the reason one can find Malays in PKR, PAS DAP and many other oppositions parties.

  5. Here we go around the mulbeerry bush, the mulberry bush, the mulberry bush so early in the morning.These episode will never end as long as the Ketuanan issue is not resolved.

  6. For me the term "ketuanan melayu" is a politic polemic. There's no such a thing as "ketuanan melayu". What I'm saying here is that I'm not against the Malay but I just disagree with the term or concept of "ketuanan melayu".

    As a Malay I agree with the concept of the "special" right of the Malay. Besides, according to a Prof of Sociology in a University in Canada (I can't remember but there's a column in NST last week written by a Chinese guy) he said the Prof said the Malay actually have the right to claim for their "special" right. So what I'm saying here for me there's no such thing as "ketuanan melayu" we Malay are not owner of other races. It is wrong to say that.

    I just hope that people would understand it one day and I hope that the politician would use their brain in their politics.

  7. Since independence the rights of the non-Malays have been trampled upon. It is the non-Malays who should be aggrieved and not the Malays.

Comments are closed.